چطوری ؟!

آدم که سنگ نیست ، آدم می تواند بزرگ شود ، رشد کند ، قد بکشد حالا نه مثل درخت که شاخ و برگ اضافه می کند ، یک جور دیگری ؛
این چند روزه به خودم گفته ام فکر های بچگانه ، غصه های بچگانه را بریز دور که چرا سین توی بگو و مگو هایمان فلان حرف را زد و چرا یک هفته قهر بودیم و ککش هم نگزید ، زندگی را جدی بگیر . جدی تر از اینکه دنبال مرد قصه ها توی وجود سین باشی ، واقعی تر از زندگی های قلبی قلبی و خیال های قشنگ دخترانه .

به جای همه این حرفها ، حواست به خودت باشد ، آماده اش کن برای روزهای سخت زندگی ، سخت تر از یک بگو و مگوی زن و شوهری ، زندگی که قرار نیست همیشه گل و بلبل باشد ، زندگی توی چنته اش غم دارد ، بیماری دارد ، مرگ دارد ، روزهای قهر و تنهایی دارد ، زندگی می تواند همانقدر که آرام و مهربان است طوفانی و وحشی هم باشد .

اما آدمی می تواند رشد کند ، قوی شود ،  ریشه های سفت و سختی داشته باشد برای تحمل طوفان ، دلم می خواهد از آدمهایی که توانسته اند بپرسم چطور ؟ چطور میشود بزرگ شد ، قد کشید ، راهش را به من هم یاد بدهید .رازش را به من هم بگویید ای آدم بزرگ ها !