نکن بچه !

مشکل من این روزها با حبه بد غذا بودنش نیست ، که هربار لقمه می گذارم دهنش خدا خدا کنم که لقمه را ندهد بیرون ، حتی با این قضیه که سه ی بعد از نصفه شب بلند شود و دیگر نخوابد هم ، که همان موقع بخواهد کتانی های آبی اش را پایش کنم و با چشم های خوابالو مجبورم کند با او توپ بازی کنم .
با دیر خوابیدن و کم خوابیدن هایش هم کنار آمده ام ، به گیر دادن هایش به خال روی گلویم هم عادت کرده ام حالا ،،، مشکل من این است که نامبرده وقتی دارد شیر می خورد انگشت اشاره اش را می کند توی سوراخ دماغ من :((